கதை எனப் பார்த்தால்...
பழனி முதல் மலையில் உள்ள பண்ணைக்காடு வரை ஒரு அரசு பேருந்து போய்வருகிறது. கிராமத்து பேருந்து என்பதால் நடத்துநரும், ஓட்டுநரும் அந்த மக்களோடு இயல்பாக பழகி வருகிறார்கள். நடத்துநர் ஒரு பெண்ணை காதலிக்கிறார். பஞ்சாயத்து தலைவரின் பையனை ஒரு டீச்சர் காதலிக்கிறார். இதில் பஞ்சாயத்து தலைவரின் மகன் திடீரென கொலை செய்யப்படுகிறார். அந்த பழி நடத்துநர் மீது விழுகிறது. உண்மையான கொலையாளியையும், அதற்குரிய காரணத்தையும் இறுதியில் சொல்கிறார்கள்.
****
பேருந்தில் பயணம் செய்யும் பொழுது பல சுவாரசியமான நபர்களையும், காட்சிகளையும் பார்த்திருக்கிறேன். படத்தில் பேருந்து பயணத்தை களமாக எடுத்தும், பிரயோஜனமில்லை. பேருந்தில் மட்டுமல்ல, படம் முழுவதுமே எங்குமே சுவாரசியமான காட்சிகள் இல்லை. மலைப்பாங்கான படம் என்பதால் காட்சிகளிலாவது குளுமை இருக்கிறதென்றால் அதுவும் இல்லை.
ஓட்டுநராக வரும் நடுத்தர வயது பார்த்திபன் ப்ளேபாய் போல பல பெண்களை ரூட் விடுகிறார். அவருக்கு ஒரு மாற்றுத்திறனாளி தங்கையாம். அந்த பெண்ணுக்கு திருமணம் செய்ய தடுமாறுகிறாராம். சோகத்தில் படம் முழுவதும் குடித்துக்கொண்டு திரிவது போலவும் காட்டுகிறார்கள். இதில் பார்த்திபனின் இரட்டை அர்த்த வசனங்கள் வேறு! மகா எரிச்சல் தான் வருகிறது.
பார்த்திபன், ராஜேஷ் என நிறைய நடிகர்கள் இருந்தும், வீணடித்திருக்கிறார்கள். படத்தில் தேறுவது பாடல்கள் மட்டுமே! வித்யாசாகர் படத்தைக் காப்பாற்றியிருக்கிறார். 80களில் எடுத்தப்படம் போல ஒரு கதை. அந்த காலகட்டத்தில் கூட இந்த வகைப்பட்ட நிறைய சுவாரசியமான படங்கள் வந்திருக்கின்றன.
திரைக்கதையில் கவனம் செலுத்தவில்லை. காட்சிகளிலும் சுவாரசியம் இல்லை. கரு. பழனியப்பனின் ஆக மோசமான படமாக வெளிவந்திருக்கிறது.
'கிராவிட்டி', 'விடியும்முன்' என இரண்டு படங்களில் ஒன்றை பார்க்கப் போய், ஒரு நெருக்கடியில் இந்த படம் பார்க்க நேர்ந்தது.
படம் பார்ப்பதற்கு முன்பு ஒரு பதிவர் படம் தேறாது என எழுதியிருந்தார். படித்து விட்டு போயிருந்ததால், படம் குறித்து பெரிய எதிர்ப்பார்ப்பு இல்லாமல் போயும், படம் கொஞ்சம் கூட தேறவில்லை. உடன் வந்த நண்பர் சொன்னார். ஆல் இன் ஆல் அழகு ராஜாவை விட இந்த படம் தங்கம் என்றார். அப்ப ஆல் இன் ஆல் மரண மொக்கையா?
1 comment:
கதை எனப் பார்த்தால்... அப்படி இருக்கிறதா,,,?
Post a Comment