கூபி இசையும், நாலு வரங்களும் – அருமையான படம்!

நேற்று மாலை சென்னையில் நடத்திய அனிமேஷன்  திரைப்பட விழாவிற்கு போயிருந்தேன். அதில் goopi gawaiya bagha bajaiya என்றொரு இந்திபடம். குழந்தைகள் உட்பட அனைவரும் பார்க்கவேண்டிய படமிது!

கதை. கூபி பாட்டு பாடும் ஒரு பாடகன். மிக மோசமாக பாடுகிறான். கேட்ட கிராமத்து மக்கள் தெறித்து ஓடுகிறார்கள்.  மன்னர் ஊருக்கு வெளியே இருக்கும் காட்டினுள் துரத்த உத்தரவிடுகிறார்.  இவனைப் போல மோசமாக மேளம் வாசிக்கும் இன்னொருவனும் பக்கத்து ஊர் மன்னனால் காட்டிற்குள் துரத்தப்படுகிறான்.  அன்றிரவு ஒருவர் வாசிக்க, இன்னொருவர் வாசிக்கிறார்கள். பேய்களின் ராஜாவிற்கு இவர்கள் பாடுவது மிகவும் பிடித்துவிடுகிறது! மனம் மகிழ்ந்து நான்கு வரங்களை தருகிறார்.

ஒன்று. அவர்கள் இருவரும் இன்னும் (!) அருமையாக பாடவேண்டும். சாப்பிட எது கேட்டாலும் கிடைக்கவேண்டும். கண்ணிமைக்கும் நேரத்தில் எங்கு வேண்டுமென்றாலும் போவதற்கு மாய செருப்புகள் வேண்டும். நாலாவது வரத்தை பிறகு கேட்பதாக சொல்கிறார்கள்.

அன்றிலிருந்து பட்டய கிளப்புகிறார்கள்.  உண்மையிலேயே அருமையாக பாடுகிறார்கள். அவர்களுடைய பாடல்களை கேட்பவர்கள் மனம் லயித்து கேட்கிறார்கள். வகைவகையாய் சாப்பிடுகிறார்கள். செருப்பு அவர்கள் விரும்பிய இடத்திற்கு அழைத்து செல்கிறார்கள்.

அந்த ஊர் மன்னனுக்கு ஒரு பிரச்சனை. பக்கத்து ஊர் ராஜாவாக இருக்கும் அவருடைய சகோதரன் நாடு பிடிக்கும் ஆசையில் சகோதர நாட்டின் மீதே படையெடுத்து வருகிறான்.  இவர் வைத்திருப்பதோ இம்சை அரசன் 23ம் புலிகேசியை விட பலவீனமான படை.  ஆகையால், பயந்து சாகிறார். தங்கள் இசையால் அந்த மன்னனின் படையெடுப்பை தடுப்பதாக சொல்லுகிறார்கள். இதை அவர்கள் செய்துவிட்டால், தன் மகளையே கல்யாணம் முடித்துதருவதாக வாக்கு தருகிறார்.

இருவரும் போய், சொன்னமாதிரியே தங்கள் மனதை மயக்கும் இசையால், அந்த மன்னனின் போர் வெறியை மாற்றுகிறார்கள். ஆனால், அங்குள்ள தீய நோக்கம் கொண்ட தளபதி மந்திரவாதியின் உதவியால், மீண்டும் போர்வெறி ஏற்றுகிறான். படைகள் தயாராகி, கிளம்புகின்றன.  மீண்டும் தங்கள் இசையால், அவன் மனதை மாற்றுகிறார்கள். 

இறுதியில், சமாதானமடையும் இரு மன்னர்களும். தங்களுடைய இரு பெண்களையும் இருவருக்கும் மணம் முடித்து வைக்கிறார்கள்.  இவர்கள் துவக்கத்தில் மோசமாக பாடியதால், வாய் பேசமுடியாத, காது கேட்க முடியாத அளவிற்கு பாதிக்கப்பட்டவர்களை குணமாக்க பேய்களின் அரசனிடம் நாலாவது வரத்தை கேட்டு குணப்படுத்துகிறார்கள். இறுதியில் சுபம்.

*****

இந்திய திரைப்படங்களில் இத்தனை வண்ணமயமான அனிமேசன் படத்தை நான் முதன்முறையாக பார்க்கிறேன். பிரமாண்ட செலவில் எடுக்கப்பட்ட குங்பூ பாண்டாவின் இரண்டாவது பாகத்தின் நேர்த்தியை இந்த படத்தில் பார்த்தேன். அருமை.

இந்த கதையை எழுதியவர் சத்யஜித்ரேயின் தாத்தா உபேந்திரா கிஷோர். 1968ல் ரே இதே கதையை கூபி கானே பாகே பாய்னே (Goopy Gyne Bagha Byne) என்ற பெயரில் எடுத்திருக்கிறார். ரேயின் தாத்தா குழந்தைகளுக்காக சந்தேஷ் என்ற இதழை நடத்தி வந்தார்,  அந்த இதழின் ஆசிரியராக பொறுப்பு ஏற்ற சத்யஜித்ரே குழந்தைகளுக்காக நிறைய கதைகள் எழுதியிருக்கிறார், அதில் பெலுடா சீரியஸ் எனப்படும் துப்பறியும் கதைகள் முக்கியமானவை.

சத்யஜித் ரே  எடுத்த கூபி கானே படம்  தேர்ந்த இசை மற்றும் துள்ளல் நடனம், வேடிக்கையான உரையாடல்கள், நாட்டுபுற கதையின் மரபில் அமைந்த இக்கதையை ரே அழகாக படமாக்கியிருக்கி இருப்பதாக சொல்கிறார்கள். அதையும் பார்க்கவேண்டும்.

மேலே சொன்ன கதையை தான் மீண்டும் 2013ல் மீண்டும் உருவாக்கியிருக்கிறார்கள். அருமையான  துள்ளல் இசை. பாடல்கள்.  நகைச்சுவை ததும்பும் வசனங்கள். 

போர் உண்டாக்கும் அழிவையும், இசையும் மகத்துவத்தையும் விளக்கும் படமிது!  அண்ணன் பையனை அழைத்து சென்றிந்தேன். 8 வயது.

இந்த படத்தில் என்ன புரிந்தது? என கேட்டதற்கு..

1. நண்பர்களுக்குள் சண்டை போடக்கூடாது.
2. அண்ணன் தம்பிகளுக்குள் சண்டை போடக்கூடாது.
3. சண்டை (போர்) தப்பு

பார்க்கவேண்டிய படம். பாருங்கள்!

****

படத்தின் டிரைலர்

https://www.youtube.com/watch?v=o_mhF1i61Mc

North 24 kaatham – மெல்ல மெல்ல மாறும் மனது!

அஞ்சான் பார்த்து நொந்து போனவர்களுக்காக ஏதாவது ஆறுதலாக செய்யலாம் என தோணியது! முன்பெல்லாம் இப்படி வெறுப்பாகி, அதை சரி செய்வதற்கு இன்னொரு படம் பார்த்து, பழைய படத்தின் நினைவுகளிலிருந்து தப்பிப்பது வழக்கம்! சமீபத்தில் பார்த்த நல்ல மலையாள படம் இது! பகத்பாசிலின் நல்ல படங்களில் இதுவும் ஒன்று!

***

கதை. நாயகன்(பகத் பாசில்) ஒரு மென்பொருள் பொறியாளன். எங்கும், எதிலும் சுத்தம் பார்ப்பவன்.  Obessive Personality Disorder பாதிப்பில் மருத்துவம் பார்த்துக்கொண்டிருக்கிறான். அலுவலத்தில் அவன் நடந்துகொள்ளும் தன்மையில், அவன் வேலையை விட்டு போனால், சொந்த செலவில் அனைவருக்கும் டிரிட் கொடுக்க தயாராக இருக்கிறார்கள்.  இந்த நிலைமையில், அவன் திருவனந்தபுரம் செல்ல வேண்டியிருக்கிறது.  இவனுக்கோ வெளியூர் போவதென்றால் அலர்ஜி. இருப்பினும் வேண்டாவெறுப்பாய் கிளம்புகிறான்.

ரயிலில் பயணம் செய்யும் பொழுது, நடுநிசியில் சக பயணியான வயதான பெரியவருக்கு (நெடுமுடிவேணு) அவருடடைய துணைவியாருக்கு உடல்நிலை சரியில்லை என தொலைபேசியில் தகவல் வருகிறது.  அந்த செய்தியால் அவர் நிலைகுலைந்து போகிறார்.  மீண்டும் ஊருக்கு போய்சேர, உடன் பயணிக்கும் இளம் பயணியான இளம்பெண் (சுவாதி)  முன்வருகிறாள்.   இருவரும் ரயிலை விட்டு இறங்கும் பொழுது, பெரியவரின் செல்போன் கீழே விழுந்துவிடுகிறது! அதை எடுக்கும் நாயகன் ஒரு செய்தியை கேட்க, வேறுவழியில்லாமல் அவனும் அவர்களுடன் பயணிக்க வேண்டியதாகிறது! 

விடிந்தால் கேரளா முழுவதும் பந்த்.  கிடைக்கிற பேருந்து, ஆட்டோ, படகு என அவர்கள் தொடர்ந்து பயணிக்கிறார்கள்.  இயற்கையை ரசிப்பது, மனிதர்கள் அன்புடனும், சிநேகத்துடனும் நடந்து கொள்வது பார்க்கும்பொழுது, நாயகனுக்குள் மனமாற்றம் நிகழ்கிறது!

ஒருவழியாக, மாலை பெரியவரின் ஊரை அடைகிறார்கள்.  அங்கு அவருடைய துணைவியார் இறந்து, கூடத்தில் கிடத்தப்பட்டு இருக்கிறார். அவரும் அவருடைய துணைவியாரும் பொதுவுடைமை கட்சியில் உறுப்பினர்கள். கட்சிக்காக தனது சொத்துக்களையும் தந்திருக்கிறவர்கள்.  பெட்டியிலிருந்து கம்யு. கட்சி கொடியை எடுத்துவந்து போர்த்துகிறார்.

நாயகனும், நாயகியும் அவரவர் ஊருக்கு திரும்புகிறார்கள்.  இந்த பயணத்தில் இருவருக்குள்ளும் காதல் அரும்புகிறது. அடுத்த சில நாட்களில் மீண்டும் சந்திக்கிறார்கள். சுபம்.

****

‘பயணம் ஒரு நல்ல ஆசிரியர். அது பல பாடங்களை கற்றுத்தருகிறது!’ என்ற வாசகங்கள் தான் படம் பார்த்ததும் நினைவுக்கு வந்தது.

பயணத்திற்கு முந்தைய நாயகன், பிந்தைய நாயகன் – என இருவருக்குள் தான் எத்தனை மாற்றம். இயல்பான காட்சிகளின் மூலம்  அந்த மாற்றத்தை இயல்பாகவும், அழகாகவும் காட்டியிருக்கிறார்கள்.

அந்த கதாபாத்திரமாகவே பகத்பாசில் மாறியிருக்கிறார்.  நெடுமுடி வேணுவும் கலக்கல். சுவாதி இயல்பாக வலம்வருகிறார்.  ஒரு சிறிய பாத்திரத்தில் நம்மூர் பிரேம்ஜியும் வருகிறார்.

பயணம் சார்ந்த கதை என்பதால், கேரளத்தின் பல பகுதிகளை அவ்வளவு குளுமையாக காட்டியிருக்கிறார்கள்.  மலையாளப்படத்திற்கே உரிய மெதுவாக செல்லும் தன்மை இருக்கிறது!

பந்த் என்றால் பாதிப்புகள் இருக்கத்தான் செய்யும். அரசியலற்று இயக்குநர் இருந்தால், பந்த் என்றாலே தப்பு என்கிற அளவிற்கு காட்சிகளை நகர்த்தியிருப்பார். இந்த இயக்குநருக்கு அரசியல் அறிவு இருப்பதால், அதையும் வாழ்க்கையின் ஒரு பகுதியாக காட்டியிருக்கிறார்.

2013ம் ஆண்டுக்குரிய சிறந்த மலையாள படம் என்ற தேசியவிருதை வென்றிருக்கிறது! பார்க்கவேண்டிய படம்! பாருங்கள்!

ஒரு குறும்படமும் சில குறிப்புகளும்!

நேற்று மாலை கே.கே நகரில் “Children of Heavan’ படமும், ‘செடி’ என்கிற குறும்படமும் திரையிட்டார்கள். குழந்தைகளின் ரசனையை வளர்ப்பதற்கு ஒவ்வொரு மாதமும் முதல் ஞாயிறு மாலையில் வெளியிடப்போவதாகவும் அறிவித்தார்கள். வாழ்த்துக்கள்!

‘செடி’ யின் கதை! சைக்கிளில் வித்தைக் காட்டும் கழைக்கூத்தாடி. தன் ஏழு வயது மகளை வைத்து நடத்து வித்தைக் காட்டி பிழைப்பு நடத்துகிறார்.  மகளை வைத்து பயிற்சி எடுக்கும் பொழுது, தலையில் அடிபட்டுவிடுகிறது.  அரசு மருத்துவமனைக்கு கொண்டு சென்றால்,  ஸ்கேன் எடுக்க 700 கேட்கிறார்கள்.  கடன் தர யாரும் தயாரில்லை.  தெருவில் வித்தைக் காட்டி பணத்தை தேத்தி கொண்டு வரும் பொழுது, ஒரு மருத்துவர் இரக்கப்பட்டு, பிள்ளைக்கு ஸ்கேன் செய்து, ஏதும் பயப்படும் இல்லை என சொல்லிவிட்டு, பிள்ளையை படிக்க வை! என புத்திமதி சொல்கிறார்.  இவரும் மனம் மாறி, படிக்க வைக்க முடிவெடுக்கிறார்.

படம் முடிவடைந்ததும், அதை இயக்கிய சுப்புராஜ், தன் அனுபவங்களை பகிர்ந்து கொண்டார். 2007ல் எடுக்கப்பட்ட படம் இது.  கழைக்கூத்தாடி மணி என்பவரிடம் ஒரு வருடம் பயிற்சி செய்து, இயக்குநரே அந்த முக்கிய பாத்திரத்தில் நடித்திருக்கிறார்.  காதல், திருமணம், மனைவியின் இறப்பு என 53 நிமிடங்கள் படம் எடுத்து, எல்லா குறும்பட போட்டிகளும் அரை மணி நேரத்திற்குள் இருந்தால் தான் வெளியிடுவோம் என சொன்னபடியால், 53 நிமிட படத்தை எடிட் செய்து, 15 நிமிட படமாக மாற்றியிருக்கிறார்கள்.

கூடுதலாக, இந்த கழைக் கூத்தாடிகள் பிள்ளைகளை படிக்க அனுப்புவதில்லை.  படித்தாலும் 12ம் வகுப்பு வரை பிரச்சனையில்லை.  அதற்கு பிறகு உதவிகள் பெற, சாதி சான்றிதழ் மற்றும் இருப்பிட சான்றிதழ் தேவைப்படுகிறது.  ஆனால், தமிழக அரசு இவர்களின் பேச்சில் தெலுங்கு அதிகம் கலந்து இருப்பதால், ஆந்திர அரசை கேளுங்கள் என கைகாட்டிவிட்டதாம்.  ஆந்திர அரசை கேட்டால், உங்கள் பேச்சில் தெலுங்கை விட ‘ஒரிய’ மொழி அதிகமாக இருக்கிறது என சொல்லி, ஒரிசா அரசை போய் பார்க்க சொல்லிவிட்டார்களாம். ஒரிசா அரசிடம் போனால், அவர்கள் குஜராத்தை கைகாட்டியிருக்கிறார்கள்.  இப்படியே இந்நியா முழுவதும் சுத்தில் விட்டிருக்கிறார்கள். யாரும் சான்றிதழ் தந்தபாடில்லை! – என்றார்.

“நீங்கள் எடுத்த கதையை விட, இந்த கதை நன்றாக இருக்கிறதே!  இதையே படமாக எடுத்திருக்காலாமே!” என்றால், ‘இந்த செய்திகள் எல்லாம் படம் எடுத்தபிறகு தெரிந்துகொண்டவை’ என்றார்.

படத்தின் பேசுபொருளைப் பொறுத்தவரை, குழந்தைகளின் படிப்புக்கு பெற்றோர்கள் தடை போடுவதை பேசுகிறது.  வளருகின்ற நாடுகளின் இந்தியாவும் ஒன்று.  பிரதமர் இன்றைக்கு கூட பூடான் அரசுக்கு 6000 கோடி கடன் தர அறிவிப்பு செய்திருக்கிறார்.  ஆனால், பின் தங்கிய நாடுகளில் கல்விக்கு ஒதுக்கும் நிதியை விட, இந்திய அரசு  மிக குறைவாகவே ஒதுக்குகிறது என கல்வியாளர்கள் விமர்சனமாய் தெரிவிக்கின்றனர்.   அரசு கல்வி கொடுக்கும் பொறுப்பிலிருந்து கழன்று கொண்டதால் தான் கடந்த இருபது வருடங்களில் புற்றீசல் போல தனியார் பள்ளிக்கூடங்கள் பெருகிவிட்டன.

ஆகையால் இந்த காலக்கட்டத்தில் பெற்றோர்களுக்கு புத்திமதி சொல்வதை விட, அரசுக்கு புத்திமதி சொல்வது தான் மிக அவசியமாக இருக்கிறது!

மற்றபடி, வடிவத்தை பொறுத்தவரை, நடிப்பு, ஒலி, ஒளி என எல்லாவற்றிலும் முதல் படத்திற்கே உரிய அமெச்சூர்தனம் நன்றாகவே தெரிகிறது!

தொடர்ந்து சமூக அக்கறை கொண்ட படங்களை எடுக்க இயக்குநருக்கு வாழ்த்துக்கள்!

வேலை இல்லா பட்டதாரி - ‍சில குறிப்புகள்

முதல்நாள் படம் பார்த்து வருடக்கணக்கில் ஆகிவிட்டன. தனுஷ் ரசிகர்களின் ஆட்டம் அதிகம்.

நகைச்சுவைக்கென்று விவேக் இருந்தாலும், 2 லட்சம் சம்பாதிக்கும் இளவயது பல்டாக்டர், முதல் மாதமே 50000 சம்பளமாய் தரும் கால்சென்டர்,   ஆறு மாதமே அனுபவம் கொண்ட ஒரு கட்டிட இன்ஜினியருக்கு 300 கோடி திட்டம் தரும் தைரியம் ‍இப்படி நிறைய சீரியஸ் காமெடி இருக்கிறது!

ஊரெல்லாம் வீடு, காம்பளக்ஸ் என கட்டிக்கொண்டிருக்கும் பொழுது, தனுஷிற்கு வேலை கிடைக்கவில்லை என்பது நம்பமுடியவில்லை. அம்மாவின் ஆர்கன் மூலமாக தான் வேலை கிடைக்கவேண்டும் என இயக்குநர் முடிவெடுத்துவிட்டார்! என்ன செய்வது!

சட்டையை கழற்றி சண்டையிடுவதற்கு தனி தைரியம் வேண்டும். தனுஷிடம் நிறைய இருக்கிறது.

ஹீரோயிஸ படம் தான்! ஆனால் பக்கத்து வீட்டில் நடப்பது போல மெனக்கெட்டிருக்கிறார்கள்!

படத்தின் தனுஷின் அப்பாவே சொல்வது போல, "இவனோட அம்மா செண்டிமென்ட் என்னாலேயே தாங்க முடியலைம்மா!"

முகநூல் பிரபலம் தான்! ஏற்றுக்கொள்ளலாம். அதற்காக களத்தில் இறங்கி அடிவாங்குகிற அளவுக்கு காட்டுவது இன்னொரு சீரியஸ் காமெடி!

அனிருத்தின் இசையில் வரிகள் எதுவும் நினைவில்லை. தனுஷ் ஆட்டம் போடுவதற்கு வசதியாய் இருக்கின்றன!

அமலாவிற்கு கல்யாணம் என்பதால், டீசண்டாக விட்டார்களா என தெரியவில்லை! :)

ஏற்கனவே பாடி வீக். இதில் பல சமயங்களில் புகை வேறு! யாராவது தனுஷிற்கு புத்திமதி சொன்னால் தேவலை!

//எப்படியிருந்தாலும் இதுவரையிலான தனுஷின் நடிப்பு கேரியரில் இது தான் மிகச் சிறந்த படம் என்பதில் எள்ளளவும் சந்தேகமில்லை// என்கிறார் பதிவர் உண்மைத்தமிழன்

இதை என்னால சத்தியமா தாங்க முடியல!