கடந்த சில ஆண்டுகளாக பலருடைய பதிவுகளையும் படித்து, நொந்து, நொந்தகுமாரனாகி இருந்தேன். இப்பொழுது வேலை நெருக்கடிகளினால், பதிவுலகில் பலருடைய பதிவுகளையும் படிப்பதிலிருந்து தப்பித்து இருப்பதால், நொந்தகுமாரனாகி இருந்த நான், சாபம் நீங்க பெற்று, இயல்பு நிலைக்கு திரும்பி குமரனாக மாறிவிட்டேன்.
உங்களின் அனைத்து பதிவுகளையும் ஒரே மூச்சில் படித்தேன்... நிறைய சமூகம் சார்ந்த கோபம் இருக்கிறது, ரேஷன் அரிசி, கலர் வண்ணத் தொலைக்காட்சிப் பெட்டி, அப்புறம் காருக்கும், பைக்கிற்கும் உள்ள சட்டச் சலுகைகள் இத்தியாதிகள் - என்ன பண்ணுவது முரணாக இருப்பதுதானே வாழ்க்கை என்று சொல்லத் தோன்றுகிறது.
அந்த *முருங்கை மரம்* பதிவு படிக்கும் பொழுது சிரிப்பை அடக்க முடியவில்லை... சில்லியாக இருந்தாலும் எவ்வளவு எரிச்சலுட்டக் கூடும் சிறு, சிறு தொல்லையன்ஸ்களின் மூலமாக என்பதனை நினைக்கும் பொழுது, இந்த மரம் நடுதலிலும் தொலை நோக்கு வேண்டுமென்பதனை அந்தப் பதிவு நிறுப்பித்தது.
ஒரு குறுநாவலே எழுதலாம் போலவே அதனை வைச்சி... :). அடிக்கடி எழுதுங்க.
2 comments:
நொந்தகுமாரா!
உங்களின் அனைத்து பதிவுகளையும் ஒரே மூச்சில் படித்தேன்... நிறைய சமூகம் சார்ந்த கோபம் இருக்கிறது, ரேஷன் அரிசி, கலர் வண்ணத் தொலைக்காட்சிப் பெட்டி, அப்புறம் காருக்கும், பைக்கிற்கும் உள்ள சட்டச் சலுகைகள் இத்தியாதிகள் - என்ன பண்ணுவது முரணாக இருப்பதுதானே வாழ்க்கை என்று சொல்லத் தோன்றுகிறது.
அந்த *முருங்கை மரம்* பதிவு படிக்கும் பொழுது சிரிப்பை அடக்க முடியவில்லை... சில்லியாக இருந்தாலும் எவ்வளவு எரிச்சலுட்டக் கூடும் சிறு, சிறு தொல்லையன்ஸ்களின் மூலமாக என்பதனை நினைக்கும் பொழுது, இந்த மரம் நடுதலிலும் தொலை நோக்கு வேண்டுமென்பதனை அந்தப் பதிவு நிறுப்பித்தது.
ஒரு குறுநாவலே எழுதலாம் போலவே அதனை வைச்சி... :). அடிக்கடி எழுதுங்க.
நல்லாயிருக்கு
சூர்யா
சென்னை
butterflysurya@gmail.com
Post a Comment